ابزارهای ترکیبی شخصی

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

میکس مدیا به چه معناست؟

هنر میکس مدیا از ترکیب کردن مواد مختلف به صورت خلاقانه برای خلق اثری هنری است که شامل دو یا چند شکل و یا سبک هنری می شود.از تکنیک میکس مدیا برای شکستن مرز های بین رشته های هنری استفاده می شود، به عنوان مثال می توانید در نقاشی خود از تکنیک های مجسمه سازی نیز استمداد بگیرید نقاشی میکس مدیا یک نوع اجرای هنری است که بسیار گسترده و انعطاف پذیر می باشد. این نوع سبک می تواند یک یا چند رشته و تکنیک هنری شما را از طراحی و نقاشی گرفته تا کلاژ ترکیب مواد را در بر بگیرد.

میکس مدیا به زبان ساده

واژه میکس مدیا به زبان ساده به معنای ترکیب مواد مختلف با هم است، یعنی نقاش از ترکیب چندین مواد به صورت خلاقانه و همزمان در یک تابلو می تواند یک اثر خاص و متفاوت و با مفهوم ایجاد نماید که امروزه در گالری های نقاشی و نمایشگاه های دنیا از این سبک بسیار دیده می شود و علاقه مندان خاص خود را دارد.

پیشینه میکس مدیا

گر چه در حال حاضر میکس مدیا ترکیبی از مواد به عنوان یک سبک، از محبوبیت زیادی برخوردار می باشد اما این پدیده یک پدیده مدرن و نو ظهور نیست قرن هاست که این نوع ترکیب مواد در نقاشی در میان هنرمندان موجود بوده است، از جمله تابلوی جادوگر انکاروت در حدود سال 1577 میلادی توسط شخصی ناشناس با آبرنگ و جوهر نقاشی ش و در موزه ویکتویا و آلبرت لندن نگهداری شد.

ایده های اساسی برای نقاشی میکس مدیا

ترکیب رنگ ها

به عنوان مثال ترکیبی از آب رنگ و پاستل و اکرلیک در کنار هم

تکنیک ها

به عنوان مثال تکنیک پاک کردن رنگ خیس با دستمال یا رنگ گذاری با کارت های اعتباری یا چوب بستنی و یا غیره

کلاژ مواد مختلف و کاغذ بازی

به عنوان مثال استفاده از کاغذ ها و تکه های مختلف کاغذ

به عنوان مثال استفاده از تکه های مختلف یک کتاب یا روزنامه یا مجله های قدیمی در نقاشی

مجسمه سازی

به عنوان مثال استفاده از یک برش کوچک گلدان سفالی در نقاشی

ساختن

به عنوان مثال با نوعی چسب ساختن آدمک های کوچک در نقاشی

قلاب بافی یا گلدوزی

به عنوان مثال برخی از گلدوزی های زیبا بر روی تکه های لباس در نقاشی

عکاسی

استفاده از تصاویر و عکس ها در نقاشی

روش های یافتن ابزار های میکس مدیا

• با توجه به اینکه به چه چیزی احتیاج دارد مواد مورد نظر خود را در مقابل خود بچینید
• برای نقاشی خود مفهوم مشخصی در نظر بگیرید
• خود را به تعداد مواد مشخص محدود نمایید
• بسته به نحوه اجرای نقاشی خود برای اجرای میکس مدیا چند ابزار ضروری بیابید
• مواد را بر روی صفحه کار خود کلاژ نمایید

مواد و ابزار متداول میکس مدیا

• آب رنگ
• جوهر پاستیل
• گرافیت
• مداد رنگی
• مداد آب رنگی
• ماژیک
• مداد های طراحی
• قلم های نقاشی
• مواد کلاژ
• چسب
• قیچی

مجلات و کتاب های قدیمی

• نامه ها و کارت های قدیمی
• تکه های پارچه
• نخ و سوزن در صورت نیاز
• مواد و ابزار غیر معمول
• قلمو های رنگ آمیزی خراب شده
• انواع نی ها
• چاقو های پلاستیکی
• شانه
• اسفنج
• لوازم آرایشی
• برگ گل و سبزیجات خشک شده
• و بسیاری موارد دیگر

در میکس مدیا چه چیزی را باید بدانید

این تکنیک در نقاش باعث بروز خلاقیت زیاد در خلق آثار هنری می گردد اما برای اقدام به این کار باید آگاهی و شناختی در این زمینه ها داشته باشید.

• شناخت رنگ ها
• ساخت و ترکیب رنگ ها
• کار با متریال های مختلف و نحوه اجرای آن
• آشنایی با بافت ها و ترکیب های مختلف
• دست زدن به تجربه و خلاقیت

برخی هنرمندان مشهور در زمینه میکس مدیا

• مکس ارنست
• ادگار دگاس
• پاول کلی
• پابلو پیکاسو
• من ری
• مارسل دو شامپ

متریال های مورد استفاده هنرمندان حرفه ایی در میکس مدیا

• صدف دریایی
• سنگ ها
• الیاف طبیعی
• مجسمه
• مهره ها
• روکش طلایی
• زغال
• فلز

برخی از آثار مشهور میکس مدیا

• جسم بی جان از پیکاسو
• برهنه آبی رنگ از ماتیسه
• چه چیزی خانه های امروز را متفاوت ساخته از همیلتون
• صندلی ساخته شده از نی پیکاسو

اگر به شناخت بیشتر نقاشی ها و سبک های مختلف آنها علاقه مند هستید به شما پیشنهاد می کنیم مقاله انواع نقاشی را مطالعه کنید.

تأمین مالی از طریق بدهی چیست؟

? تامین مالی به وسیله بدهی زمانی اتفاق می‌افتد که شرکت با فروش ابزارهای بدهی به افراد و یا سرمایه‌گذاران نهادی پولی را برای افزایش سرمایه در گردش یا هزینه‌های سرمایه، جذب می‌کند. در ازای پول وام داده شده، افراد یا مؤسسات به‌عنوان اعتباردهندگان شناخته شده، و تعهد می‌گیرند که اصل و بهره بدهی بازپرداخت می‌شود.

? راه دیگر برای جذب سرمایه در بازارهای بدهی، انتشار سهام درعرضه عمومی است؛ که به این روش تامین مالی از طریق فروش سهام می‌گویند.

? جزئیات تامین مالی از طریق بدهی

هنگامی که یک شرکت نیاز به پول دارد، از سه مسیر می‌تواند تامین مالی کند: فروش سهم، ایجاد بدهی یا ترکیبی از هر دوی آن‌ها. فروش سهم، واگذاری بخشی از مالکیت شرکت است. این روش به سهامداران حقی را بر درآمدهای آتی شرکت می‌دهد اما از طرفی نیاز به بازپرداخت ندارد. اگر شرکت ورشکسته شود صاحبان سهام در آخر صف دریافت‌کنندگان پول هستند.

?مسیر دیگری که شرکت برای افزایش سرمایه کسب‌وکار خود پیش رو دارد ایجاد بدهی است.

تامین مالی از طریق بدهی زمانی اتفاق می‌افتد که یک شرکت محصولاتی با درآمد ثابت مانند اوراق قرضه، یا سایر ابزار مبتنی بر بدهی را برای به دست آوردن سرمایه مورد نیاز به‌منظور رشد و گسترش عملیات خود به سرمایه‌گذاران بفروشد. هنگامی که یک شرکت اوراق قرضه صادر می‌کند، سرمایه‌گذارانی که اوراق قرضه را خریداری می‌کنند، وام‌دهندگانی هستند که در قالب شخصی یا نهادی شرکت را با بدهی تامین مالی می‌کنند. مبلغ وام سرمایه گذاری شده که به عنوان اصل وام نامیده می‌شود، باید در یک تاریخ توافق شده در آینده پرداخت شود. اگر شرکت ورشکسته شود، وام‌دهندگان ادعای بالاتری نسبت به دارایی های نقدی نسبت به سهامداران دارند.

? هزینه تامین مالی از طریق بدهی

ساختار سرمایه شرکت متشکل از بدهی و حقوق صاحبان سهام است. هزینه سهام، پرداخت سود سهم به صاحبان سهام است و هزینه بدهی پرداخت بهره به دارندگان اوراق قرضه است. وقتی یک شرکت اوراق بدهی صادر می‌کند نه تنها متعهد به بازپرداخت اصل بدهی است بلکه متعهد به پرداخت بهره سالانه به دارندگان اوراق قرضه نیز می‌شود. نرخ بهره پرداخت شده به این ابزار بدهی نمایانگر هزینه قرض گرفتن برای صادر کننده اوراق بدهی است.

مجموع هزینه‌های تامین مالی از طریق سهام و بدهی، هزینه سرمایه شرکت است.
هزینه سرمایه نشان‌دهنده حداقل بازدهی است که شرکت باید کسب کند تا حقوق صاحبان سهام،‌ طلبکاران و سایر تامین‌کنندگان سرمایه را تضمین کند. تصمیمات سرمایه‌گذاری شرکت در ارتباط با پروژه‌ها و عملیات جدید همیشه باید با بازدهی بیشتر از هزینه سرمایه همراه باشد. اگر بازدهی کمتر از هزینه سرمایه باشد آنگاه شرکت عایدی مثبتی برای سرمایه‌گذاران ندارد. در این مورد شرکت نیاز به ارزیابی مجدد ساختار سرمایه خود دارد.

که در اینجا K هزینه ایجاد بدهی است.

? از آنجا که بهره بدهی در بسیاری از موارد از مالیات کسر می‌شود، هزینه بهره برمبنای بعد از مالیات محاسبه می‌شود تا با هزینه سهام قابل مقایسه‌تر شود زیرا بر درآمد حاصل از سهام مالیات اخذ می‌شود.

? اندازه‌گیری تامین مالی از طریق بدهی

یک معیار برای اندازه‌گیری و مقایسه اینکه چه میزان از سرمایه شرکت از طریق بدهی تامین شده است نسبت بدهی به سهام است(D/E).
به عنوان مثال اگر کل بدهی 2 میلیون دلار و کل حقوق صاحبان سهام 10 میلیون دلار باشد،‌نسبت بدهی به سهام 20٪ است. این به این معنی است که به ازای هر یک دلار بدهی 5 دلار سهام وجود دارد. به طور کلی نسبت بدهی به سهام پایین به نسبت بالا ارجحیت دارد هرچند برخی صنایع نسبت به دیگر صنایع تحمل بدهی بیشتری دارند.

? نرخ‌ بهره‌های تامین مالی از طریق بدهی

برخی از سرمایه‌گذاران در اوراق بدهی به حفظ اصل پول علاقه‌مند هستند در حالی که برخی دیگر به دنبال بازدهی در قالب بهره هستند.
نرخ بهره توسط نرخ‌های بازار و اعتبار وام‌گیرنده تعیین می شود. نرخ‌های بهره بالاتر منجر به احتمال بیشتر نکول و در نتیجه ریسک بالاتر می‌شود. علاوه بر پرداخت بهره، تامین مالی از طریق بدهی مستلزم پایبندی قرض‌گیرنده به یک سری قوانین معین در رابطه با عملکرد مالی است.

✅ تامین مالی از طریق بدهی ممکن است دشوار باشد اما برای بیشتر شرکت‌ها تامین منابع مالی را در نرخ‌های کمتر از تامین مالی با سهام به‌ویژه در دوره‌هایی که نرخ بهره پایین است فراهم می‌کند. مزیت دیگر تامین مالی از طریق بدهی این است که بهره بدهی از مالیات کسر می‌شود. با این حال، اضافه کردن بیش از حد بدهی می‌تواند هزینه سرمایه را افزایش دهد و منجر به کاهش ارزش فعلی شرکت می‌شود.

به‌منظور آشنایی بیشتر با اصطلاحات سرمایه‌گذاری و تامین مالی، کانال ما را در تلگرام دنبال کنید: irantipcom

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان 2021

در این مقاله تعدادی از نکات مهم و کلیدی ویژه آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان را بررسی خواهیم کرد.

ادیت عکس با فتوشاپ مدت زیادی است که به عنوان یک نرم‌افزار ویرایش عکس استاندارد مورد استفاده بسیاری از عکاسان قرار می‌گیرد. این برنامه جامع و قدرتمند است و علی‌رغم شهرت آن برای پیچیده بودن، به راحتی می‌تواند مورد استفاده عکاسانی با سطوح مختلف قرار گیرد.

امکانات فتوشاپ تقریبا بی پایان است. از تنظیمات اساسی گرفته تا قابلیت روتوش و ترکیب تصاویر؛ فتوشاپ توانایی انجام همه کاری را دارد. بنابراین اگر قصد دارید ویرایش عکس خود را در فتوشاپ انجام دهید، نکاتی که به شما خواهم گفت قطعا کمکتان خواهد کرد.

لایه‌های تنظیمات (Adjustment layers)

• لایه‌های تنظیمات (Adjustment layers)
• نحوه ادیت عکس با فتوشاپ : تبدیل عکس به سیاه و سفید
• فتوشاپ عکس : فیلتر RAW
• فتوشاپ عکس : ابزار Healing Brush
• فضای کاری (workspace)
• داج و برن (Dodge and burn)
• Contact Sheet
• ترکیب حالت‌ها (Blending modes)
• ابزار Quick Mask برای انتخاب
• آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ: برش زدن

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

لایه‌های تنظیمات (Adjustment layers) بهترین روش برای اعمال ویرایش‌ها در تصویر شماست. لایه‌های تنظیمات در بالای لایه بک‌گراند (تصویر اصلی) قرار می‌گیرند. به این ترتیب می‌توانید بدون دستکاری عکس اصلی، بر روی آن تنظیمات و ویرایش‌های متعددی را اعمال کنید.

لایه تنظیمات با کلیک بر روی یک آیکون دایره‌ای شکل که نیم آن سیاه است و نیم دیگر آن سفید، در پایین پنل layer به دست می‌آید. اگر می‌خواهید در انتها فایل را با تنظیمات به صورت جدا ذخیره کنید، باید از فرمت‌های PSD یا TIFF استفاده کنید. چرا که فرمت JPG تنظیمات را با تصویر ادغام می‌کند.

نحوه ادیت عکس با فتوشاپ : تبدیل عکس به سیاه و سفید

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

اگر قصد دارید عکس RAW خود را به سیاه و سفید تبدیل کنید، قطعا استفاده از نرم‌افزار Camera RAW یا لایت روم گزینه بهتری خواهد بود. با این حال اگر روی یک تصویر JPG کار می‌کنید، فتوشاپ گزینه‌ای قدرتمند را برای شما فراهم کرده است. شما می‌توانید از 12 تنظیم پیش‌فرضی که وجود دارد بهره بگیرید و یا تنظیمات را خودتان به صورت دستی اعمال کنید. یعنی تن خاکستری و میزان تیرگی و روشنی عکس را خودتان اعمال کنید.

فتوشاپ عکس : فیلتر RAW

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

فیلتر RAW به شما امکان دسترسی به تمام کنترل‌های موجود در Camera Raw Editor در سطح استاندارد فتوشاپ را می‌دهد. این یعنی اگر با فرمت JPG عکس گرفته‌اید یا قبلا یک عکس با فرمت خام را ویرایش کرده‌اید و حالا نیاز به اضافه کردن تنظیمات دارید، می‌توانید این کار را به سادگی و به سرعت انجام دهید.

بهترین راه برای دسترسی به این فیلتر این است که یک لایه کپی از بک‌گراند خود ایجاد کرده و مسیر Filter > Convert For Smart Filters را دنبال کنید. حالا به مسیر Filter > Camera RAW Filter بروید. اکنون می‌توانید تنظیمات مورد نظر را از طریق Camera RAW اعمال کنید.

فتوشاپ عکس : ابزار Healing Brush

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

ابزار ترمیم یا Healing Brush ابزاری عالی برای انجام وظایف روتوش از جمله حذف گرد و غبار و اشیای بزرگ و کوچک و پیچیده است. برای استفاده از این ابزار، کلید Alt / Option را نگه دارید و نزدیک به ناحیه‌ای که می‌خواهید روتوش کنید کلیک کنید تا پیکسل‌های جایگزین برای تعمیر انتخاب شوند، سپس روی پیکسل‌های مورد نظر در منطقه‌ای که می‌خواهید اصلاح شود بکشید.

اگر از قسمتی از روتوش ناراضی بودید، با کلیدهای ترکیبی Ctrl + Z یک قدم به عقب برگردید. البته بهتر است براش را در منطقه‌های کوچک استفاده کنید تا در صورت خراب شدن جزء کوچکی از تصویر، تنها همان بخش به عقب بازگردد و مجبور نباشید تمام تصویر را دوباره براش بکشید.

این ابزار پیکسل‌های مورد نظر را جایگزین پیکسل‌های بخش خراب عکس کرده و به نوعی عمل clone کردن را انجام می‌دهد.

فضای کاری (workspace)

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

فضای کاری پیش‌فرض فتوشاپ برای عکاسان صرفا طرح نشده، بلکه شامل تمام چیزهایی است که ادوبی فکر می‌کند به آنها نیاز خواهید داشت. با کشیدن پنل‌های سمت چپ و راست می‌توانید آنها را جا به جا کرده و یا حذف کنید و پنل‌های مورد نظر را از تب Windows باز کنید. حتی می‌توانید چندین پنل را کنار هم قرار دهید.

اما اگر نمی‌خواهید خودتان به صورت دستی آن را سفارشی کنید، ادوبی برای شما پنل‌های پیش‌فرضی متناسب با نوع کارتان طراحی کرده که از طریق مسیر Window > Workspace به آنها دسترسی خواهید داشت.

داج و برن (Dodge and burn)

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

همانند تاریک‌خانه‌های قدیمی، شیوه داج و برن یک شیوه متداول برای تنظیم روشنی و تیرگی در قسمت‌های مختلف عکس است. برای استفاده از این ابزار در فتوشاپ بهتر است روی یک لایه کپی کار کنید، چرا که ممکن است اثر مخربی روی پیکسل‌های عکس اصلی شما بر جای بگذارد.

در فتوشاپ می‌توانید با ابزار Dodge قسمت‌های مد نظرتان را روشن و با ابزار burn آنها را تیره کنید. این ابزار را می‌شود فقط برای قسمت‌هایی مشخص مثل سایه‌ها یا هایلایت‌ها با تن تیرگی مشخص مورد استفاده قرار داد. به طوری که روی باقی قسمت‌ها تاثیری نگذارد. بهتر است آن را روی میزان 5 تا 10 درصد استفاده کنید و اگر نیاز به میزان بیشتر ابزارهای ترکیبی شخصی از این بود، مرحله به مرحله آن را افزایش دهید.

Contact Sheet

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

زمانی که از فیلم‌های عکاسی استفاده می‌شد، Contact Sheet نقش مهمی در انتخاب تصاویر برای چاپ داشت. امروزه نرم‌افزارهایی مثل لایت‌روم و Capture One امکان ساخت یک Contact Sheet دیجیتالی را به شما می‌دهند. به این صورت می‌توانید تصاویر را به راحتی و با سرعت، مشاهده و انتخاب کنید.

اما هنوز هم ساخت یک Contact Sheet به شما در مشاهده و انتخاب عکس کمک خواهد کرد. برای ساخت آن کافی است عکس‌هایی که می‌خواهید را در یک پوشه ریخته و به مسیر File > Automate > Contact Sheet بروید و گزینه‌هایی مانند اندازه کاغذ، منابع تصویری و نوع چیدمان را پیکربندی کنید. هنگامی که همه چیز را تنظیم کنید، فتوشاپ یک Contact Sheet می‌سازد.

ترکیب حالت‌ها (Blending modes)

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

یکی از مهمترین قسمت‌های فتوشاپ Blending modes می‌باشد. Blending modes به صورت پیش‌فرض از 6 قسمت تشکیل شده که هر کدام کاربرد خاصی دارند. این تنظیمات کار را بسیار ساده می‌کند. به طوری که تغییراتی که باید ساعت‌ها برایش زمان می‌گذاشتیم، با چند کلیک اعمال می‌شوند.

نحوه کار با Blending modes به این صورت است که ابتدا با فشردن کلید ترکیبی CTRL + J یک کپی از لایه اصلی خود درست می‌کنید. سپس از طریق پنل Layers تنظیمات Blending modes را تغییر می‌دهید.

ابزار Quick Mask برای انتخاب

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

یکی از ابزارهای دقیقی که برای انتخاب یک ناحیه خاص وجود دارد، ابزار ماسک است. ابزار ماسک برای انتخاب قسمت‌های سخت طراحی شده. به این صورت که همانند یک قلم روی قسمت مد نظر را نقاشی می‌کنید.

برای دسترسی سریع به این ابزار می‌توانید از کلید Q در کیبورد استفاده کنید. ابتدا یک قلم در اختیار خواهید داشت که می‌توانید آن را تغییر دهید. سپس روی قسمت‌های مورد نظر را می‌کشید تا انتخاب شوند.

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ: برش زدن

آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان

بریدن یک قسمت از عکس در فتوشاپ کار بسیار ساده‌‌ای است . اما شما به عنوان یک عکاس باید دسترسی به ویژگی‌هایی همچون نسبت‌های تصویری یا قوانین ترکیب‌بندی داشته باشید. مثل قانون یک سوم یا نقطه طلایی یا ترکیب حلزونی.

در نوار بالای پنل کاربری، یکسری تنظیمات در اختیار شما قرار می‌گیرد. می‌توانید به صورت دستی عکس را کراپ کنید و یا از پیش‌فرض‌های فتوشاپ استفاده کنید. برای دسترسی به ترکیب‌بندی‌های خاص کافی است بر روی نماد ترکیب‌بندی کنار چرخ‌دنده کلیک کنید تا تعدادی از آنها برای شما نشان داده شود.

مهم ترین نکته ای که باید در ادیت عکس با فتوشاپ در نظر بگیرید این است که حتما فایل عکس خود را با فرمت PSD به صورت لایه باز ذخیره کنید تا در صورت نیاز بتوانید ویرایش های لازم را روی فایل انجام دهید.چون حجم فایل های PSD بالاست می توانید برای ذخیره سازی آن ها از یک هارد اکسترنال یا دیگر حافظه های ذخیره سازی استفاده کنید.

با مجله دیدنگار همراه باشید تا پاسخ تمامی سوالاتتان را دریافت کنید

مقاله آموزش ویرایش عکس در فتوشاپ برای عکاسان برای شما مفید بود؟

اگر در زمینه عکاسی فعالیت می‌کنید، تجربیات خود را در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید

اگر مایل هستید به صورت کامل همه مهارت های ادیت عکس با فتوشاپ را یاد بگیرید می توانید در دوره فتوشاپ آموزشگاه دیدنگار شرکت کنید .

ابزارهایی که هر نجاری باید در کارگاه خود داشته باشد

یکی از سنتی‌ترین صنایع در ساخت و ساز، صنعت نجاری است. می‌توان گفت در هر پروژه ساختمانی نجارها نقش اساسی دارند و تکمیل پروژه بدون آن‌ها امکان‌پذیر نیست. صنعت چوب و نجاری مانند تمام صنایع دیگر به ابزارها و لوازم خاصی نیاز دارد که در ادامه به معرفی و شرح مهم‌ترین آن‌ها پرداخته شده است.

اسکنه

در صنعت نجاری با ابزارهای دستی می‌توان اتصالات بسیار ظریفی انجام داد که هرگز با ماشین‌آلات امکان‌پذیر نیست. اسکنه از نظر کارکرد شباهت زیادی به مغار دارد؛ با این تفاوت که از قدرت بیشتری نسبت به مغار برخوردار است. از اسکنه معمولا برای ایجاد و ساخت اتصالات در چوب استفاده می‌شود. اسکنه در اندازه و اشکال بوده و از مواد مختلفی ساخته می‌شود. هر چه مواد اسکنه سخت‌تر باشد دیرتر کند می‌شود و کم‌تر به تیزکردن نیاز دارد. از این وسیله برای ساخت اتصالات دم‌چلچله و کام و زبانه استتفاده می‌شود.

اره ژاپنی

اره ژاپنی یکی از محبوب‌ترین ابزارهای نجاران است و برخلاف اره‌های اروپایی می‌توان برش‌های بسیار دقیق و کارآمدتری را با آن ایجاد کرد. تفاوت بین این دو نوع اره در جهت دندانه‎ آن‌هاست. اره اروپایی وقتی به سمت جلو حرکت داده می‌شود چوب را برش می‌دهد اما اره ژاپنی زمانی‌که به سمت عقب کشیده می‌شود چوب را برش می‌دهد. اره ژاپنی یکی از ضروری‌ترین ابزارهایی است که هر نجاری باید در کارگاه خود داشته باشد.

اره گردبر

اره‌های گردبر دو نوع هستند: دستی و میزی. یکی از قابلیت‌های اره گردبر این است که می‌توان برای ایجاد شیارهای باریک، اتصال دادو برش چوب عمق تیغه را تعیین کرد. اره‌های گردبر مزایا و معایب زیادی دارند و یکی از معایب برخی از اره‌های گردبر این است که سبک وزن هستند و هنگام برش تکان می‌خورند. یکی از ویژگی‌هایی که در این نوع اره‌ها بسیار مهم است ثابت بودن دستگاه است. این ویژگی هم به کیفیت و دقت بیشتر برش کمک می‌کند و هم امنیت دستگاه را بالا می‌برد. تنوع و قابلیت حمل اره گردبر باعث شده است که در هر مکانی بتوان از آن استفاده کرد.

دریل برقی

دریل برقی یکی از ابزارهای کارآمدی است که هر شخصی می‌تواند در خانه خود داشته باشد. دریل‌های برقی انواع مختلفی دارند و برخی از آن‌ها مثل دریل ستونی که به آن دریل ثابت نیز می‌گویند فقط در کارگاه‌های نجاری کاربرد دارد. برخی از نجارها به منظور پیشبرد پروژه‌های خود می‌توانند دریل دستی را به دریل ستونی تبدیل کنند.

میخکوب

با استفاده از میخکوب می‌توان میخ‌ها را با سرعت بیشتری به سطوح کوبید. میخکوب‌ها دارای انواع بادی و دستی بوده و به صرفه‌جویی در وقت و هزینه کمک می‌کند.

اره عمودبر

یکی دیگر از ابزارهای موردنیاز در کارگاه‌های نجاری اره عمودبر است که از آن برای برش منحنی استفاده می‌شود. البته تنوع برش‌هایی که می‌توان با این دستگاه ایجاد کرد زیاد است؛ از جمله برش‌های منحنی، گرد و صاف. کیفیت برش‌های منحنی اره‌های عمودبر به ضخامت تیغه آن بستگی دارد. یکی از معایب این دستگاه این است که برش‌های صاف بسته به نوع چوبی که برش می‌دهید ممکن است کمی سخت باشد. نکته مهم این است که باید از تیز بودن تیغه دستگاه اطمینان حاصل کنید.

سنباده زن چرخشی

یکی از نکاتی که حتما باید هنگام سنباده زدن باکاغذ سنباده به آن توجه کرد جهت ذرات چوب است. اما با استفاده از سنباده زن چرخشی به علت حرکات چرخشی که دارد نیازی به این کار نیست. یکی از مزایای سنباده زن چرخشی اتصال چسبی ولکرو است که تعویض صفحه سنباده چند ثانیه بیشتر زمان نمی‌برد. بیشتر سنباده‌زن‌ها دارای قابلیت کنترل سرعت هستند و به همین دلیل امکان این که سطح کار بیش از حد سائیده شود وجود ندارد.

اره میزی

اره میزی کانون هر کارگاه نجاری است. بنابراین نتیجه می‌گیریم که ابزارهای مورد نیاز در یک کارگاه فقط دستی نیستند. برخی از کارهای نجاری با ابزارهای دستی امکان پذیر نیست و تنها برای اجرای آن‌ها فقط می‌توان به اره میزی اکتفا کرد. مخصوصا این که تنوع تیغه‌های اره‌های میزی بسیار بالا بوده و می‌توان برای هر سازه‌ای تیغه را تعویض و تنظیم کرد. هنگام تنظیم اره میزی بسته به ضخامت برش باید عمق تیغه و ریل آن را تنظیم کرد.

چکش میخ کش یا دوشاخ

چکش میخ کش ابزاری دستی است که برای کوبیدن یا بیرون کشیدن میخ استفاده می‌شود. دسته‌بندی چکش‌ها بر اساس طول دسته و وزن سری آن است. سر چکش برای این که قدرت و استحکام بیشتری داشته باشد از جنس فولاد کربنی حرارت دیده ساخته شده است. سری بعضی از چکش‌ها از جنس مس، ابزارهای ترکیبی شخصی برنج و دیگر فلزات بوده و دسته آن نیز ممکن است چوبی، فولادی یا کامپوزیت باشد.

اره فارسی بر ترکیبی

درست است که اره فارسی‌بر ترکیبی یک ابزار قابل حمل است اما باید قبل از استفاده آن را با میزهایی که از دو طرف قابل گسترش هستند تنظیم و ثابت کرد. با این نوع اره امکان اجرای برش‌های سریع و بدون نقص و حتی برش‌های ترکیبی فراهم می‌شود. تیغه اره فارسی بر ترکیبی را می‌توان به هر دو جهت راست و چپ چرخانده و برش‌های عمودی و افقی زاویه‌دار روی سطح چوب ایجاد کرد.

اورفرز نجاری

اورفرز یک ابزار دستی است که به صورت برعکس نصب شده و برای سوراخ کردن سطح چوب به کار برده می‌شود. این ابزار نجاری علاوه بر سوراخ کردن سطح چوب برای ایجاد برش‌های دکوراتیو در لبه کار نیز کاربرد دارد. از قابلیت‌های دیگر اورفرز نجاری ایجاد انواع اتصالات مثل اتصال دادو و دمچلچله می‌باشد.

لباس‌های ایمنی

هر نجاری باید برای رعایت نکات ایمنی کارگاه تدابیری بیندیشد. یکی از لوازم ایمنی موردنیاز در کارگاه‌های نجاری عینک ایمنی است. حوادث خطرناک زیادی مثل شکستن تیغه یا پرش تکه‌های چوب در کارگاه‌های نجاری اتفاق می‌افتد. اگر به سلامت چشم‌های خود اهمیت می‌دهید هنگام کار با دستگاه و ابزارهای نجاری از عینک ایمنی استفاده کنید. علاوه بر چشم گوش‌ها نیز به مراقبت نیاز دارد. ابزارهای نجاری بسیار پرسروصدا هستند و به مرور زمان به گوش‌ها آسیب جدی می‌رسانند. بنابراین بهتر است از محافظ گوش هنگام کار با ابزار نجاری استفاده کنید. آخرین وسیله ایمنی موردنیاز در کارگاه‌های نجاری سیستم غبارگیر است. گردوغبار و براده‌های چوب به مرور زمان به ریه‌ها آسیب می‌رساند.

بهبود ترکیب بندی با هندسه و تقارن

هندسه و تقارن مانند تکنیک های عکاسی به نظر نمی رسند، بلکه بیشتر شبیه چیزهایی هستند که از یک کتاب ریاضی یاد می گیرید. آنها ممکن است مربوط به ریاضی باشند، اما ابزارهای ترکیب بندی زیبا و قدرتمندی نیز هستند که می توانند تصاویر واقعا برجسته و منحصر به فردی ایجاد کنند. تقارن و هندسه دو تکنیک هستند که هر کدام به نوبه خود خوب عمل می کنند، شاید حتی بهتر از وقتی که با هم ترکیب شوند. در این مقاله کوتاه ما قصد داریم نگاهی به این دو ابزار ترکیب بندی قدرتمند بیاندازیم.

هندسه و تقارن چه هستند؟
بیایید با تقارن در عکاسی شروع کنیم. تقارن زمانی ایجاد می شود که بالا و پایین، چپ و راست یا طرفین قطرهای یک تصویر آینه یکدیگر باشند. تقارن طبق تعریف، مستلزم این است که شما خارج از «قانون یک سوم» فکر کنید. اگرچه تقارن در طبیعت اتفاق می افتد، اما در دنیای ساخت بشر بیشتر مشهود است.

هندسه علم ابزارهای ترکیبی شخصی اَشکال است. مربع، خطوط مثلث، و دایره همه عناصر هندسی هستند که می توانیم در عکاسی استفاده کنیم. ما می توانیم از اَشکال هندسی با لبه های سخت برای ایجاد تصاویر برجسته یا از اَشکال هندسی ظریف تر با «لبه های نرم» برای تعریف یا کمک به یک ترکیب بندی استفاده کنیم.

تقارن و هندسه هیچ کدام لازم نیست به شرایط فیزیکی محدود شوند. نور و سایه نیز می توانند حاوی اَشکال هندسی باشند و تقارن را نشان دهند.

یادگیری دیدن و استفاده از هندسه و تقارن
با تقارن شروع می کنیم. ترکیب بندی های متقارن عالی اغلب زمانی اتفاق می افتند که ما سوژه ای داشته باشیم که درست در مرکز دو شیء یکسان قرار داشته باشد. این سوژه ممکن است شخصی که از وسط پله ها بالا می رود یا حتی فقط نقطه انتهایی یک تونل مستقیم طولانی باشد.

اگر تقارن ما بر اساس اشیاء سمت چپ و راست کادر باشد، ترکیب بندی اغلب بهتر از کار درمی آید اگر سوژه را در یک سوم بالا یا پایین کادر قرار دهیم. این به عنوان یک موازنه عمل می کند، چون تقارن محض می تواند باعث شود که یک تصویر بسیار بی روح به نظر برسد.

تقارن طبیعی ممکن است بازتاب یک منظره زیبا در سکون یک دریاچه پر از آب عمیق باشد. باز هم اگرچه این ممکن است در نگاه اول عالی به نظر برسد، اما شما اغلب احساس می کنید که یک چیزی آنجا درست نیست. ما می توانیم با قرار دادن یک سوژه در جایی در یک سوم سمت راست یا چپ با تقارن محض مقابله کنیم. این سوژه ممکن است یک قایق پارویی یا حتی یک تخته سنگ جالب باشد، تا زمانی که در تصویر آینه ای ما تعادل وجود داشته باشد.

نور نقش بسیار مهمی در یک ترکیب بندی هندسی عالی ایفا می کند. اَشکال هندسی با لبه سخت توسط نوری که بر روی آنها می تابد و سایه هایی که نور ایجاد می کند، واضح تر می شوند. اغلب اوقات هندسه سخت با تکرار اَشکال یکسان مانند پنجره های یک ساختمان اداری مدرن یا کانتینرهای کنار هم در یک بندر ایجاد می شود.

این عکس ها از لحاظ بصری چشمگیر هستند، اما اغلب فاقد یک نقطه کانونی هستند که با آن نگاه را هدایت کنند. ما می توانیم با گشتن به دنبال المانی که تکرار را بشکند با آن مقابله کنیم، مانند شخصی که از یکی از پنجره های اداری به بیرون خم شده است. با قرار دادن آن شخص در یکی از یک سوم های کادر می توانیم یک تعادل بصری برای الگوهای تکرار ایجاد کنیم.

نوع دیگری از هندسه، هندسه نرم است. این نوع هندسه بیشتر در محیط های طبیعی اتفاق می افتد و جایی است که ما از اَشکال نه چندان مشخص و واضح مانند مثلث یا دایره به عنوان المان های ترکیب بندی برای عکس هایمان استفاده می کنیم. این المان می تواند منحنی طبیعی یک خط ساحلی که نگاه ما را به سمت سوژه جلب می کند یا یک چهره صخره ای مثلثی مورد استفاده برای کادربندی یک منظره با ابهت باشد.

پیدا کردن هندسه نرم در ابتدا می تواند دشوار باشد. علت آن این است که ذهن ما ناخودآگاه به دنبال اَشکال سخت و کاملا مشخص می گردد. با این حال، اگر با دقت به صحنه ها نگاه کنید، خیلی زود هندسه نرم را خواهید دید، مانند این صحنه که در آن خطوط هندسی نرم سایه ها نگاه ما را به سمت قایق هدایت می کنند.

اغلب هندسه و تقارن دست در دست یکدیگر عمل می کنند و هیچ مثالی برای آن واضح تر از خطوط هدایتگر نیست. خطوط هدایتگر یک شکل هندسی هستند که در بسیاری از موارد یک صحنه را به دو تصویر آینه ای مجزا تقسیم می ابزارهای ترکیبی شخصی کنند. با اضافه کردن یک سوژه به یک سوم بالای کادر، می توانیم یک تصویر بسیار برجسته و چشمگیر ایجاد کنیم.

تقارن و هندسه هر دو به نوبه خود ابزارهای ترکیب بندی بسیار قدرتمندی هستند. هر دو در طبیعت و در جهان ساخت بشر وجود دارند و زمانی که در یک عکس با هم ترکیب شوند، می توانند به تصاویر فوق العاده ای منجر شوند.

دفعه بعد که بیرون می روید، حتی اگر یک دوربین با خود به همراه نداشتید، نگاهی به جهان اطراف خود بیاندازید و به دنبال نمونه هایی از هر دو بگردید.